Hiç babanızın annenizin gözyaşlarını gördünüz mü, ya da sildiniz mi? Çünkü annemiz ve babalarımız gizliden gizliye ağlar çocukları görmesin diye!
Şefkatli, merhametli ve mağrurdurlar, hele sevgi dolu ve narin bakışları yok mu bizleri mutlu eden.
Düşünebiliyor musunuz? Bizlerin varoluşlarını sağlayan dünyaya getiren bu güzel insanlar bizleri bu yaşa getirene kadar neler çekti nelerle mücadele etti. Tabi ki bunları söylerken anne ve babasıyla birlikte büyüyen ellerinden tutup gezmeye giden çocuklar için söylüyorum onlar şanslı çocuklar aslında.
Ben babamı hiç hatırlamıyorum, ağladığını, elimden tutup gezmeye götürdüğünü, ya da bana kızdığını, sevdiğini, öptüğünü hiç bilmiyorum çünkü babam öldüğünde ben 1.5 yaşındaymışım.
Annemi biliyorum. Annem elimden tutup gezdirirdi, alışverişe götürürdü, ağladığını, güldüğünü, mutlu olduğunu veya mutsuzluğunu gördüm. Keşke bugün de hayatta olsaydı! Anneme ve ona akıl danışma şansına sahip olsaydım. Çünkü babamla hiçbir paylaşımım olmadı hiç tanımıyorum benim arkamdaki dağ babam deme şansını hiç ama hiç yaşamadım.
Babası olanlar, babanızın arkanızdaki desteğini çektiğini düşündüğünüz oldu mu? Güvendiğiniz bir dağ kalmaz yıkılır, göçer gidersiniz. Babalar çocuklar için bir efsanedir aslında. Çocukları için bambaşkadır ’baba’ kelimesinin anlamı.
Düştüğünde “anne” diye bağıran çocuk arkasından babasının koşup geleceğini ve onu yerden kaldıracını bilir her zaman. Ona duyduğu güvenle adım atar çoğu zaman. Ben böyle bir duygu yaşamadım ben yere düştüğüm zaman ya annem ya ablamlar yetişir beni kaldırırdı ayağa.
En mutlu ve en mutsuz günümde veya karamsar olduğum zamanlarda annem ve iki ablamın da desteğini gördüm. Benim annem bana hem anne hem baba oldu. Babası olanlar bilir, başı sıkıştığında babası arka çıkacaktır ona hiç düşünmeden tereddüt etmeden.
Babanız nasıl mantığımızsa. Annemiz duygusallığınızdır. Bir kızı olmalı insanın ki akşam eve geldiğinizde sizi kapıda karşılasın. Kız çocukları genelde örnek aldığı adam babasıdır, sevdiği ilk adamdır ve bundan sonra tanıyacağı erkeklerde babasının özelliklerini arayacak kıyaslayacaktır. Ben şanslı bir adamım iki kızım ve iki de kız torunum var.
Babalarımız ve Annelerimiz bizim için yaptıkları tüm fedakarlıklarda tek istekleri vardır, bizlerin mutluluğu, gülüşümüz, hayata karşı başarılı ve güçlü olmamızdır öyle değil mi?
Hayatını bizlere adayan ve çocuklarını en çok seven iki kişiden biri babalarımızın göz yaşlarını bizler genelde göremeyiz bizlerden saklarlar, çok nadir görebiliriz belki gözyaşlarını. Kızlarını gelin ederken, oğullarını askere gönderirken ya da anne babalarının ölümünde babanın gözlerinde görürüz. Duygusallıklarını saklarlar genelde.
Hayattayken değerlerini bilmek gerekir annelerimizin ve babalarımızın öyle değil mi. Onlar bizler için her zaman iyisini isterler bizler fark etmesek de onlar her adımı hesaplarlar. Bizleri kırmamak adına içlerine atarlar belki dertlerini. Hıçkırarak ağlayamazlar bizlerin önünde. Elleri. dudakları titrer konuşurken, ellerini koyacak yer bulamazlar belki. Belki daha çok içerlemeyelim üzülmeyelim diye ağlayan bir baba pek göremeyiz öyle değil mi dostlar.
Baba hep uzaklara bakar. Dalar gider çoğu zaman. Ne düşündüğünü sorduğumuzda susar sessizliği tercih eder genelde. Tahmin etmemizi ya da onu anlamamızı ister. Her çocuğun sorumluluğu ve sorunları ayrıdır, bu sorumluluklar da omuzlarına binen bir yüktür, öğle değil mi. Babalarımız ve annelerimiz de sorunlarının ortağı dostu olarak sigara ve kadehi görürler onlarla dertleşirler. Bazen neşelenirler bazen de hüzünlenirler kafa kafaya verirler birlikte ağlarlar.
Bizleri sevgilerinden mahrum etmezler, oysa bizler sevgimizden mahrum bırakırız onları üzeriz hep haklı olduğumuzu düşünürüz. Ama şunu da çok iyi biliriz, bizleri her zaman koruyan, kollayan, ne yaparsak yapalım bizleri bırakmayacağının verdiği rahatlık ve huzur kaplar içimizi. Bazen en iyi arkadaşımız olurlar bazen kalp kırıklıklarımızı giderirler. Her koşulda ve şartta kalpleri bizler için atar. Dünya’ya geliş sebebimiz, aldığımız hava olduğunuz için sizlere ne kadar çok teşekkür etsek az diye düşünüyorum.
Baban giderse arkandaki dağ gider. Annen giderse yarımda kalırsın yarınsız da kalırsın. Derler ne kadar doğru söylemişler.
Annesi ve babası hayata olan dostlar sizler kıymetini bilin onların sonra bizim gibi üzülmeyin. Keşke kelimesini kullanmayın.
Can Yücel ne kadar güzel söylemiş değil mi?
BABAN GİDERSE
Başı dumanlı dağın gider
Atan gider, sırtın gider.
İki kapılı bu handa
Menzile erişen yolun gider
Darda yetişen elin gider
Aklın gider, canın gider
Şu dağlanmış yüreğinde
Çocuk kalan yanın gider
Öpülecek elin gider
Senin için gerçek ağlayan gider
Nefesin canın ömrün gider
Bayramın, sevincin, çocukluğun gider.